Philippa Gregory (rocznik 1954) urodziła się w Kenii, skąd wraz z rodziną przeprowadziła się do Anglii. Ukończyła historię na Uniwersytecie Sussex i uzyskała stopień doktorski z literatury XVIII-wiecznej na Uniwersytecie w Edynburgu. Zadebiutowała powieścią Dziedzictwo, która dała początek sadze rodu Laceyów i przyniosła jej popularność. Kolejne części trylogii: Dziecko szczęścia i Meridon utwierdziły tylko jej pozycję na rynku literackim. Szczególnie zafascynowana historią szesnasto- i osiemnastowiecznej Anglii autorka z pasją kreśli realia i obyczaje epoki, odkrywa zapomniane biografie i niechlubne wydarzenia z królewskich dworów, wydobywając to, co ciekawe, a jednocześnie uniwersalne. Postacie historyczne przybierają kształty zwykłych śmiertelników z ich słabościami, namiętnościami i dylematami. Autorka mieszka z rodziną na małej farmie w północnej Anglii.

Życie Elizabeth było poukładane: poślubiła właściwego mężczyznę, urodziła mu dwoje dzieci i stworzyła dom, który stał się obiektem powszechnej zazdrości. Jej synowa, Ruth, nie miała niestety tyle szczęścia: wyszła wprawdzie za mąż z miłości, ale niemal od początku dano jej odczuć, że nie spełnia oczekiwań teściów. Synową i teściową - kobiety tak różne, jakby pochodziły z innych światów - zamiast rodzinnej zażyłości i zrozumienia połączyła sieć kłamstw, intryg i złośliwości. Philippa Gregory doskonale wykorzystuje swoją wiedzę o pragnieniach i lękach kobiet, tworząc przekonujący portret Ruth, która ze zdumieniem obserwuje swoje reakcje na knowania teściowej. W Domu cudzych marzeń autorka - obnażając konwenanse prowincjonalnego życia - daje nam powieść pulsującą od emocji od początku aż po zaskakujące zakończenie.